Temperatuurschok

Al ben ik de temperatuurschok al aardig te boven, de cultuurschok zal nog wel even duren. Alles is nogal duur geworden in Kenia en de salarissen blijven gelijk. Betaalde ik vorig jaar nog 35 khs voor een groen kooltje, nu betaal ik voor net zo’n kooltje 50 Khs. Het is dan ook heel moeilijk voor deze mensen om hun hoofd boven water te houden en hun kinderen eten te geven. En dan zie je hier ondanks de crisis dat we allemaal toch nog genoeg te eten hebben. Terug naar mijn verslag.

Vrijdag 20 januari ben ik samen met father Joseph naar Sewerwa gegaan om een bezoek te brengen aan Sammy en Phillys. Beide zijn lichamelijk gehandicapt maar zitten wel op een gewone secundaire school. Buiten schooltijd zijn ze in een small home, een tehuis dicht bij de school voor lichamelijke gehandicapten. We mochten tijdens de les naar het klaslokaal van Sammy. Hij zat op de eerste rij. Hij was heel blij dat hij ons zag. Hij vertelde ons dat hij die maandag naar het ziekenhuis moest bij Nairobi om te kijken of er nog iets aan zijn verlamde benen te doen was. Vooral links geeft problemen. Zondagavond met de nachtbus naar Nairobi om maandagmorgen in het ziekenhuis te verschijnen. Maandagavond met de nachtbus weer terug om dinsdagmorgen weer op school te zijn. Hij kon branches krijgen en moest nieuwe schoenen en armstokken. Al met al een heel bedrag. Na een mailtje met Jan en Astrid was het akkoord. Wat was Sammy blij, misschien dat hij nu ook met z’n armstokken redelijk kan lopen. Vorige week moest hij passen en wie weet heeft hij met een maand alles voor elkaar, geweldig dat mensen vanuit Tuitjenhorn hem helpen. Sammy gaat er voor en noemt zich de president van de school, zo gelukkig is hij. Ook Phillys wordt geholpen door mensen uit Noord Holland, zij is tijdens de ongeregeldheden in 2008 door verbranding zo mismaakt dat ze haar linkerhand niet meer kan gebruiken, altijd een muts op heeft vanwege de littekens op haar hoofd, Ook haar voeten zijn erg mismaakt, maar door haar positieve houding komt ze er, ze had een prachtig rapport en werkt dan ook kei hard om na deze school door te kunnen naar een beroepsopleiding. De mevrouw naast haar op de foto zorgt voor deze 2 studenten, Phyllis is wees en Sammy zijn moeder is overleden en zijn vader kijkt niet meer naar hem om. Ik ben dan ook heel blij met deze Rosemary, die zoveel doet voor de gehandicapten kinderen in het Small Home.

De school staat heel goed aangeschreven en is heel positief tegenover de gehandicapten jongeren. De klasgenoten helpen deze 2 jongeren met alles wat ze nodig hebben Het waren weer fijne uurtjes samen met Sammy en Phillys.. Net belde ik nog naar Rosemary en ze vertelde dat Sammy heel blij is met zijn nieuwe schoenen en branches ‘s, zijn stokken was nog even een probleem maar ook daar komt een oplossing voor. Zo bent u weer helemaal op de hoogte van het wel een wee in Sewerwa.

‘s Middags  zij we naar de Fadilygroep in Kitale gegaan, daar over vertel ik u de volgende keer.

Stg. Vrienden van Joseph en Folkert, 25 februari 2012