Voor 3 weken  naar Kenia

Op 2 maart ben ik voor 3 weken  naar Kenia gegaan. Dit heeft 2 reden.

Ten eerste ga ik op kraamvisite bij Winnie, welbekend bij de dames van het K.V.G. Zij hebben een tiental jaren Winnie gesponsord. Eerst op de secundary school en later op het college, waar ze leerde voor sociaalwerkster. Ze is nu geslaagd en dat is dankzij ons K.V.G.

Ze heeft een vaste vriend en2 februari  hebben zij een dochtertje gekregen: “Kathleen”. Daarom ga ik haar nu bezoeken. In de loop van de afgelopen jaren heb ik veel met haar en haar familie meegemaakt, haar ouders overleden aan aids en Carlos de jongste van dit gezin is ook positief. Zij heeft al die jaren naast haar studie voor haar broers en zus gezorgd. Dat was niet makkelijk voor haar. Carlos is nog steeds een zorgenkindje, maar het gaat heel goed met hem, dankzij de sponsoring van iemand uit ons midden. Zij betaald naast zijn schoolgeld ook maandelijks een bedrag voor medicijnen en dieet.

U ziet op de foto’s hoe het 10 jaar terug was en hoe ze nu allebei stralen. Het gaat echt heel goed met hem beide. Door de hulp vanuit hier hebben zij een betere leef omstandigheid en dat werkt weer door op kleine Kathleen. Zo ziet u al is het klein, langzaam maar zeker komt er verbetering in de situatie van deze mensen die wij helpen. Terug in Tuitjenhorn laat ik u weten hoe het met Winnie haar vriend en de kleine Kathleen is.

Mijn 2^e doel zijn de projecten. Ik probeer nu alle projecten die wij sponsoren door te lichten en te kijken waar en hoe hulp nodig is. Sinds de opening van het laboratoriumlokaal in Botwa heb ik contact met de MP van deze streek, ook hij wil waterprojecten realiseren. Misschien kunnen we het samen doen, daar ga ik samen met father Folkert Kruis en Father Joseph Kimotho mee om tafel, om te kijken wat en hoe wij als stichting deze projecten kunnen realiseren. Als dat lukt zou het heel goed zijn voor verdere samenwerking.

Een vol programma, maar heel goed te doen omdat ik ruim 1 1/2 week in Kitale ben.

Wat mij deze week heel erg trof was een mail van Father Joseph. Hij was jarig en we hadden vanuit de stichting via de email een verjaardagskaart gestuurd. Omdat ze in Kenia geen verjaardagen vieren viel het goed in de smaak en hij stuurde snel een bedankmailtje terug. Daarin schreef hij dat hij die dag naar zijn moeder zou gaan om haar te bedanken voor het leven dat ze hem 62 jaar geleden geschonken had. Ik vond dit zo speciaal. Daar denken wij nuchtere Hollanders toch niet aan!

Het volgend stukje komt uit Kenia waarin ik al begin met mijn belevenissen te vertellen.

Groeten,Stg. Vrienden van Joseph,  8 maart2014