Aankomst in Tuitjenhorn

Het was deze keer bij mijn aankomst in Tuitjenhorn niet alleen een cultuur- schok maar ook een temperatuur schok. Met 27 graden stapte ik om 23 uur in het vliegtuig om de volgende morgen om 5.00 uur met – 12 graden en zonder jas op Schiphol te landen. Gelukkig kwam zoon Richard me halen en hij had toch maar mijn jas meegenomen, waar ik erg blij mee was.

Ik heb daar een geweldige tijd gehad, heel veel gezien en heel veel gedaan. Heel veel gepraat en veel geleerd van father Kruis, die de liturgie in de kerk heel belangrijk vindt. Zijn verhalen interesseerden mij heel erg. Op een avond vroeg father Folkert mij, om 2 togen en superplies te maken, voor de nieuwe acolieten. Er waren een paar grote jongens 16-17 jaar oud, die nog steeds misdienaar waren en waarvan de kleding toch wel erg krap werd. Met de naaigroep in het social hall in mij achterhoofd gingen we de volgende dag naar Kitale om stof. Het werd prachtige donkergrijze stof, met witte terlenka voor de superplies. Nog wat vlieseline en knopen en we konden beginnen. Er is kei en keihard gewerkt door de dames van de naaigroep, omdat ik zelf weinig tijd had. Ze wilden voor ik wegging hun opdacht vervuld hebben. Het is gelukt! Dinsdagmiddag kwamen ze trots met hun resultaat, het mocht er zijn. De acolieten opgetrommeld en zo stonden 2 jonge mannen beretrots hun nieuwe kleding te showen. Ook de dames die o.l.v. Rosalyne hun begeleidster, dit voor father Folkert en mij gerealiseerd hadden waren trots en blij. Er was nog een ding wat gedaan moest worden, dat warende knoopsgaten. Zaterdags ging Rosalyne naar Kitale om de knoopsgaten op de machine te laten maken, zodat zondags de acolieten naast father Folkert op het altaar konden staan.

Zaterdagmiddag hadden ze nog uitgebreid geoefend en zondag was de grote dag, maar dat heb ik niet meer mogen meemaken. Er kwamen zondags nog bestuursleden van het diocees, dus was father Folkert heel blij dat ook dit weer voor hem geregeld was. Jammer dat ik toen al in Nairobi was om door te vliegen naar huis. Ik belde hem en hij vertelde dat het allemaal prima verlopen was. U ziet ook zulke klusjes doen we als we in Kaplamai zijn. En zoals father Kruis schreef naar een van de dames van de Stichting, ik heb weer kopie voor beide bladen voor een heel jaar. Dus het volgende verhaal volgt een andere keer,

St. Vrienden van Joseph, 15 februari 2012