Vorige keer schreef ik over het ongeluk van Father Joseph en vroeg ik u om een eventuele bijdrage voor een nieuwe auto. Ik vind dat persoonlijk altijd erg lastig. Ik realiseer me dat ik het niet voor mezelf vraag, maar toch. Het voelt een beetje als bedelen. Vandaar dat ik Father Joseph hierover ook niets had verteld. Daarnaast was het door alle onrust in Kenia lastig om contact met hem te hebben. Vorige week lukte dat wel.
Hij vertelde dat hij de jonge demonstranten absoluut steunde. Hun doel, het verbeteren van de leefomstandigheden in het land, heel erg nodig is. De voedselprijzen rijzen de pan uit en de huidige president houdt zich helemaal niet aan de verkiezingsbeloften. De stad ingaan is door alle onrust wel gevaarlijk. De regering heeft overal mensen lopen die van een rustige demonstratie opeens een oorlog met de politie kunnen maken. Hij blijft dan ook dicht bij huis en gaat hooguit met een pikki-pikki, een brommer die als taxi werkt, naar therapie. Niet echt lekker met zijn rug, maar het is niet anders.
Toen ik hem vertelde dat wij hier een actie op touw hadden gezet voor zijn auto én dat er mensen op gereageerd hadden viel hij stil. Zoals u weet, is dat best lastig voor hem, want hij weet altijd wel wat te zeggen en heel uitgebreid, zoals dat op z’n Keniaans gaat. Er is nu een bedrag van ruim €600 binnen. Nog niet voldoende voor een nieuwe auto, maar door de huidige valutakoers een heel mooi begin. Wilt u alsnog bijdragen dan kan dat natuurlijk via deze link! Father Joseph is u allemaal heel erg dankbaar en zou u het liefst allemaal persoonlijk hartelijk bedanken.
Ook wij als Stichting zijn u zeer dankbaar. U doet al zoveel door ons te steunen en als wij dan zo’n vraag stellen zijn er ook weer mensen die in actie komen. Asante Sana, dank, dank, dank! Omdat Joseph geen auto meer heeft, kon hij ook niet afreizen naar Kitale. Niet alleen wilde hij daar graag heen om zijn ruim 100-jarige zieke moeder te bezoeken. Maar ook omdat Alejandra en Suzanne van Vastenactie daar vorige week waren om o.a. onze projecten in Kiriita en Mwitha te bezoeken. Onze Keniaanse penningmeester Alex Barasa had voor hen een mooi programma gemaakt voor de
anderhalve dag dat zij daar waren. De beide dames waren zeer onder de indruk. Via hun digitale verslag op Polarsteps heb ik al een verslag van hun bezoek kunnen volgen en foto’s gezien. Allereerst waren ze bij Jacintha, een Nederlandse die werkt voor KAP, een organisatie die ook door ons
gesteund wordt. Ik heb u hier al eerder over geschreven. Het gemeenschapshuis in Kiriita is nog niet helemaal klaar, maar wel al in gebruik. Daar ontmoetten zij super sterke vrouwen, dansten ze samen en deelden een maaltijd. Vervolgens logeerden zij in een parochie in de buurt bij de pastoor daar.
Vandaaruit gingen ze naar Mwitha, waar wij diverse lokalen hebben gebouwd bij de school. Ook daar heeft Vastenactie aan bijgedragen. Langs een aantal waterprojecten uit eerdere periodes keerden zij terug naar Kitale, om vandaar uit projecten van andere parochies uit Nederland te bezoeken. Ik kan alleen met trots kijken naar hoe de mensen daar met uw geld vanuit Nederland hun leven weten te
veranderen ten goede.
Dit is de laatste bijdrage voor de vakantie. In september hebben we de eerste bestuursvergadering en de eerste actie bij de Pompoenfair van de Marlequi. Hopelijk is de situatie in Kenia dan weer wat rustiger en hebben we nog meer sponsors gevonden voor de auto van Joseph. Hoewel Alex Barasa veel werk overneemt in Kitale, hebben we Joseph nog hard nodig.
We wensen u een hele goede vakantieperiode. Velen gaan op reis, anderen blijven thuis om welke reden dan ook. Hopelijk wordt het weer wat stabieler. Nu vooral even rust en dan zit ik in september weer achter mijn laptop voor mijn volgende stukje met informatie. Tot dan.
Een overzicht van onze projecten vindt u op de website en we zijn te volgen via Facebook en Instagram. Via de website kunt u uw eventuele bijdrage ook gemakkelijk overmaken.
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!