Terwijl wij niet goed weten wat we met het weer aan moeten, omdat er te veel sneeuw en ijs ligt of de temperaturen nogal hoog zijn, zit Liesbeth ondertussen in Kenia. Ook daar is het kouder dan gewoonlijk, want ze vroeg me wat kledingstukken na te sturen. Dat kan, omdat, zoals al eerder genoemd, er nog mensen vanuit Tuitjenhorn die kant uit gaan.De eerste paar dagen heeft ze doorgebracht bij Father Joseph in Nairobi. Op zich maakt hij het goed na zijn operatie, maar hij heeft een behoorlijk pakkie uitgedaan, zo gezegd. Het lopen valt hem nog steeds zeer zwaar en daarvoor heeft hij drie maal per dag therapie. Soms van een therapeut, soms m.b.v. een soort föhn op zijn rug, van een van de jongens die bij hem thuis wonen. Wairimu, de moeder van deze jongeman, zorgt voor het huishouden.
Uiteraard heeft dit ook gevolgen voor wat hij in de gevangenis in Nairobi deed, dus we zijn op zoek naar een oplossing voor onze projecten daar. Gelukkig hebben we daar meer contacten dan alleen Joseph.
Vanuit Nairobi is zij doorgereisd naar Kaplamai, met vliegtuig en taxi. Ze belde gisteren en vertelde dat het voelt als thuiskomen. De mensen zijn heel blij haar weer te zien en vragen wanneer Peter en ik komen. Dat zal nog enkele maanden duren, maar die plannen zijn er zeker wel. Wellicht voor de opening van het social hall in Kiriita, samen met Nel Bleeker.
Father Folkert vertrekt in ieder geval volgende week naar Kaplamai, uiteraard vanwege de wijding van Victor en Colin. In voorbereiding daarop is heel Kaplamai al bezig met de festiviteiten daarna. Het is namelijk gebruikelijk dat na de dienst er een feest volgt voor iedereen, waarbij vooral wordt gegeten. Dat heeft Liesbeth nu al ervaren, want ze vertelde dat ze met Father James al drie eucharistievieringen heeft bijgewoond op één dag. De eerste werd gehouden bij mensen, waarvan de dochter afgestudeerd was aan de universiteit. Na de viering was er eten. Daarna door naar de jaarviering van een overlijden, met na de viering eten. En tenslotte naar een zeswekenherdenking na een overlijden en na de viering opnieuw eten. Omdat het bijzonder gevonden wordt dat Liesbeth erbij is, wordt er extra uitgepakt. Net iets meer geit, net iets meer groente en net iets meer ugali. En natuurlijk alleen voor haar een flesje cola.
Verder is ze de mensen weer aan het leren dat zij alleen ‘black tea’ drinkt. Anders doen ze er melk in en een hele berg suiker. Ik weet uit ervaring dat dat voor ons ‘mzungu’ (witte reizigers) niet echt lekker is.
Ondertussen is de statiegeldactie op de St. Barbaraschool beëindigd. Dat heeft ongeveer €55 opgeleverd. Een mooi bedrag, want alle kleintjes maken een grote.
Mooi is dat er via de website zo af en toe ook bedragen binnen komen, waar we helemaal niet op rekenen. Het is wel eens lastig om te ontdekken van wie dit geld komt, waardoor het bedanken van mensen ook lastig wordt. Dat maakt ons niet minder dankbaar, het is alleen moeilijk om een berichtje te sturen. Dus, als u één van die giftgevers bent, heel hartelijk dank!
Tijdens de volgende bestuursvergadering gaan we de kerstgaven verdelen. Een deel daarvan wordt betaald vanuit de aanvraag die we doen bij 40MM. Ook dit jaar is dit weer een prachtig bedrag geworden. Wat is het toch fijn dat er dit soort acties bestaan, waar zoveel mensen aan meedoen. De jaarlijkse uitdeelvergadering in Venhuizen was dan ook weer goed bezocht en in januari zullen de eerste speldenprikken om mee te doen op 31 mei 2025 al weer worden uitgedeeld. Ook wij zullen daaraan weer meedoen.
Ongetwijfeld volgende keer meer over de avonturen van Liesbeth in Kenia
Een overzicht van onze projecten vindt u op de website en we zijn te volgen via Facebook en Instagram. Via de website kunt u uw eventuele bijdrage ook gemakkelijk overmaken.
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!