Allereerst voor u allen een heel goed 2025. Wat goed is zal voor iedereen anders zijn, maar gezondheid is hierbij toch wel heel belangrijk.
Verder wil ik iedereen die in de maand december een extra gift heeft overgemaakt heel, heel hartelijk bedanken. Het is bijzonder dat zovelen van u aan ons denken aan het einde van het jaar. Deze extra giften gebruiken we voor de bouw van het lokaal in Kaplamai, tenzij u heeft aangegeven dat het voor iets anders bestemd is. Ik gaf al aan dat gezondheid toch wel heel belangrijk is voor een ieder. Dat geldt uiteraard ook voor onze vrienden in Kenia. Vlak voor de terugkeer van mijn moeder, een week voor Kerstmis, kregen we bericht dat Father Joseph nogmaals was opgenomen in het ziekenhuis. Er was opnieuw een operatie aan zijn hoofd noodzakelijk, omdat er een bloeding was opgetreden. Deze drukte op belangrijke delen in de hersenen, waardoor ook zijn geheugen en taal werden belemmerd. Gelukkig is de operatie goed verlopen en ontving ik alweer de eerste vragen rondom de kerstgaven die waren overgemaakt. Maar, ook als Joseph niet bij machte is om hiermee aan de slag te gaan, is daar altijd nog Alexander Barasa die dit van hem over kan nemen. Onze afdeling daar is een goede zet geweest!

Liesbeth is vlak voor de kerst dus weer thuisgekomen en ze heeft enorm genoten. Father James uit Kaplamai, waar zij logeerde, heeft haar naar heel veel bijeenkomsten meegenomen. Daardoor heeft zij heel veel mensen mogen ontmoeten. Verder heeft ze de doop mee mogen maken van little Nell, de dochter van Carlos. Deze (inmiddels) man wordt al heel lang gesteund door Nel Bleeker. Aanvankelijk betaalde zij zijn aids-medicijnen en verse groente en fruit, maar tegenwoordig is hij getrouwd en heeft hij drie dochters. Daaraan is te zien dat hulp echt wel effect heeft, anders was hij als kind mogelijkerwijs al gestorven.

En natuurlijk was Liesbeth samen met Miep en kinderen aanwezig bij de wijding van Victor. Nog een succesverhaal van steun door de jaren heen. Liesbeth heeft genoten van de wijding, maar vooral ook van het feest daarna. Ze vertelde dat zij nog zere knieën heeft van het dansen. Dat dansen gebeurt niet alleen tijdens het feest, maar ook tijdens de viering. Eucharistievieringen in Kenia zijn zeker niet zo’n saaie, statische viering als bij ons in de kerk. Er wordt met hart en ziel en lijf meegedaan aan en bij de liederen en gebeden.

Peter en ik gaan dat volgende maand zelf ook weer ervaren, want we hebben eindelijk onze reis gepland! We gaan een week of drie in de maand februari en mogelijk gaat mijn moeder gewoon weer mee. Ze mist de warmte van de zon en de mensen enorm. Omdat we ook het gemeenschapshuis willen gaan bekijken en misschien de opening mogen meemaken, gaat Nel ook mee. Uiteraard gaat ze dan ook Carlos bezoeken en kennis maken met haar naamgenootje little Nell.

Maar zover is het nog niet. Eerst maar eens gaan regelen waar we gaan logeren en wie we allemaal willen gaan ontmoeten. Ik wil me in ieder geval goed op de hoogte gaan stellen van alle projecten én de gezondheidssituatie van Father Joseph. Er is deze maand dus nog genoeg te doen.

Een overzicht van onze projecten vindt u op de website en we zijn te volgen via Facebook en Instagram. Via de website kunt u uw eventuele bijdrage ook gemakkelijk overmaken.

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *