District Hospital in Kitale

Iedere keer als we Kenia bezoeken, gaan we naar het District Hospital in Kitale. We hebben dit ziekenhuis maar vooral de babyafdeling altijd enorm geholpen. Zo zijn er nog steeds 2 couveuses die we in de loop van de jaren aangeschaft hebben en het nog heel goed doen. Soms liggen de baby’s alleen en soms met zijn vieren, omdat er dan teveel zieke of te vroeg geboren baby’s zijn. De meeste overleven het wel, dankzij de goede zorgen van de dokters en verpleegsters. Ook de moeders verblijven in het ziekenhuis.

Als het mogelijk is verzorgen zij hun baby zelf. Ze voeden hun kindje – wassen het en geven het schone kleertjes. De laatste keer dat we er waren, hadden we een grote voetbaltas mee vol met babykleertjes en voor de moeders ook nog wat shirts. Zelf kunnen ze het meestal niet aanschaffen.
Het is niet zoals hier, dat je als je zwanger bent al van alles en nog wat krijgt. Meestal als de baby er is heeft iemand nog wel een hemdje of truitje. Over luiers praten we maar niet. In het ziekenhuis hebben ze wel papieren luiers. De babyafdeling ziet er best goed uit, ze hebben nu een aparte kamer om te bevallen, niet heel persoonlijk, maar gelukkig niet meer op de dameszaal. Er staan 2 bevallingsbedden en ze willen er graag nog wel eentje bij, we wachten op de begroting.

Ook hebben ze nu een kangoeroekamertje gemaakt, zodat de baby’s een tijdje bij hun moeder kunnen liggen om zo de binding met haar te verstevigen.
De vooruitgang van deze afdeling is te danken aan zuster Ester die keihard werkt om de babyafdeling zo efficiënt mogelijk te benutten. Het liefst zou ze een hele nieuwe babyafdeling hebben met alle faciliteiten maar dat is voor ons niet te verwezenlijken. Wij zijn maar een kleine stichting en al is het een regeringshospital, voor de regering is het Districthospital in KItale ver weg.

Ik schreef hierboven over de luiers. Dat liep ik op. De laatste keer was ik bij een familie op bezoek, die net een baby hadden, ik kreeg het in mijn armen, maar toen ik wegging was mij jurk drijfnat. De kleine had dus geen luier aan wat bleek. Ik heb ze maar wat geld gegeven, misschien halen ze er luiers voor, al kan het heel goed dat er eten voor gekocht wordt, deze familie was echt arm.

Dus wij blijven doorgaan met onze acties, zodat we deze mensen willen en kunnen blijven helpen.

Dank voor uw gaven klein of groot. Want ons motto is nog steeds: Vele kleintjes maken een grote!