Denk je met zomerreces te gaan en dan krijg je een telefoontje van de Vastenactie. Niet over het feit dat we genoeg geld hebben opgehaald tijdens de Vastenactie, maar over een reis die zij willen gaan maken.
Ieder jaar bezoeken mensen van de Vastenactie diverse projecten die via het Eigen doelen geld worden betaald of waaraan wordt meebetaald. Dit jaar is de bouw van het gemeenschaphuis in Kiriita één van die projecten die ze willen bezoeken. Het is altijd een eer als zij dit willen doen. Enkele jaren geleden hebben ze dat ook gedaan. Toen hebben ze een bezoek gebracht aan de gevangenis van Nairobi en de projecten in de meisjes- en jongensafdeling bekeken. Ze waren toen erg onder de indruk van het feit dat via de projecten die jonge mensen daar weer een toekomst hadden nadat ze de gevangenis hadden verlaten.
Toen ik dit keer via de telefoon vertelde dat het project echt fantastisch loopt en dat het wind- en waterdicht is, waren ze zeer onder de indruk.
Ze gaan daar op bezoek samen met Alex Barasa, onze penningmeester van de Keniaanse afdeling van de Vrienden van Joseph. Hij helpt hen ook met het plannen van hun reis en het zoeken van slaapplaatsen. Dat willen zij altijd graag bij de lokale bevolking, maar een beetje comfort is natuurlijk wel fijn. Een gewoon bed met klamboe en een stenen huis is fijner dan slapen op de grond in een lemen hut, zonder water. Alex is verantwoordelijk voor de uitvoering van het project daar en onderhoudt de contacten met onze vaste aannemer Benjamin Sifuna. Regelmatig ontvang ik foto’s en een overzicht van gemaakte kosten via Alex. Het is fijn om een paar ogen daar te hebben.
Misschien heeft u gezien dat Father Joseph niet zo makkelijk meer loopt. Zijn rug is in de loop van de jaren zwaar beschadigd door een val van een steiger en enkele ongelukken. Daarom heeft mijn moeder al enkele jaren geleden het initiatief genomen om in Kenia andere mensen te benaderen die het werk van Father Joseph als onze ogen, oren en handen in Kenia over kunnen nemen als het echt niet meer gaat. Hij woont namelijk in Nairobi. Daar hebben we projecten in de gevangenis, maar andere projecten bevinden zich in de omgeving van Kitale. Dat is zo’n 350 km verderop in het land. Met de vaak slechte wegen in Kenia en de nog slechtere rug van Father Joseph doe je daar twee dagen over met de auto. Even een bezoekje aan Kitale en omgeving is dus niet zo gemakkelijk.
Bovendien zijn de wegen naar de buitenplaatsen vaak nog slechter, zeker als het ook nog geregend heeft. Toen ik 5 jaar geleden met mijn moeder en broer in Kenia was, hebben we onderweg naar Mwitha behoorlijk vastgezeten in de modder. Uiteindelijk hebben we gebruik moeten maken van een krakkemikkige tractor om ons eruit te trekken. Met scheppen en heel hard duwen lukte het echt niet. Het is daarom fijn dat Alex en de zus van Father Joseph, Zipporah in Kitale wonen en de projecten daar regelmatig bezoeken.
We gaan ongetwijfeld weer een bezoekrapport vanuit de Vastenactie ontvangen. Ik ben benieuwd wat de dames ervan gaan vinden. Hopelijk zijn zij net zo trots als wij zijn.
Een overzicht van onze projecten vindt u op de website en we zijn te volgen via Facebook en Instagram. Via de website kunt u uw eventuele bijdrage ook gemakkelijk overmaken.
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!