Terug uit een regenachtig en koel Kenia

Terug uit een regenachtig en koel Kenia even een terugblik op onze reis.

Het is heel speciaal om samen met je kleindochter zo’n tocht te maken. Voor mij was het niet nieuws voor Lieske iedere keer weer een openbaring. Zoveel dankbaarheid van de mensen waar we kwamen, op school of in het ziekenhuis de zwaarste gevangenis in Nairobi iedereen was blij en dankbaar.

We begonnen na 2 dagen Nairobi, in Kamiti een gevangenis waar mensen levenslang opgesloten zitten. We mochten daar zien waarmee deze gevangenen de hele dag bezig zijn. Een echt groot bedrijf, waar schoenen gemaakt worden – een echte timmerplaats – een garagebedrijf – een atelier waar uniformen gemaakt worden, niet allen de kleding voor de gevangenen maar ook de soldaten uniformen en de uniformen voor de staf Ook creatief waren de mensen bezig van armbandjes maken van kraaltjes tot beestjes van zolen van oude teenslippers. Ook werd er yoghurt gemaakt. Eigenlijk was ieder druk in de weer en er heerste een ontspannen sfeer.

Zondag konden we de rolstoel die we ook mee hadden aanbieden tijdens de Eucharistieviering in Kamiti, aan een gevangenen die echt niet op zijn benen kon staan hij was in het ziekenhuis. 4 grote sterke mannen tilden hem uit een gammel stuk rolstoeltje in deze prachtig rolstoel. Wat was hij blij. Nog even een rondje in het ziekenhuis van Kamiti wat er sober maar schoon uitzag en toen weer door naar de volgende Eucharistieviering in Cafasso waar Father Joseph al begonnen was aan deze viering.

Ook bezochten we de jeugdgevangenis jongens en nu ook meisjes van 14 tot 20 jaar, sommige van hen zijn niet eens berecht, en dan wacht je op je vonnis!!!! Soms uitzichtloos.

Voor diegenen die wel berecht waren werden cursussen georganiseerd en daarvoor waren weer laptops nodig – een beamer – een printer en een scanner. Ook zouden ze heel blij zijn met nog meer sportkleding en ballen. We hadden ook nu weer voetbalshirts mee en ballen, Een set voor Cafasso en een voor de jeugdgevangenis. Kunnen ze tegen elkaar voetballen in hun vrije tijd of tijdens de sportlessen. Ook de balpennen en Rabotasjes vonden gretig aftrek, want ook daaraan is een groot gebrek.

Onze eerste week zat erop, veel gezien – gedaan en geluisterd naar vele speeches van dankbare mensen – Soms werd je er verlegen van zoveel dankbaarheid. We moesten deze dankbaarheid overbrengen aan al onze helpers in Tuitjenhorn en omgeving.

In de volgende Aftrap zal ik verslag doen van onze 2e week, ook weer vol met belevenissen.

U ziet uw hulp in welke vorm dan ook helpt het leven voor hen dragelijk te maken.

Met al deze mensen ver weg zeg ik  ASANTE SANA — WEL BEDANKT.

Stg. Vrienden van Joseph, 6 april 2018