Ik ben eindelijk weer een beetje gedaald in het koude Nederland, al heb ik de laatste week genoten van de zon, wil ik, Liesbeth Blommaart, jullie op de hoogte houden van mijn ervaringen in Kenia.

Ik vloog op 3 maart naar Kenia. ’s Avonds kwam ik aan en stond Joseph met een neef op me te wachten.  De auto van Joseph was stuk en in de garage. Fijn dat David me naar Juja bracht en ook de volgende dag er nog was, zodat ik wat boodschappen kon doen. De volgende dag deed de auto van Joseph het weer en gingen we op pad. Maar eerst nog langs de garage voor een nieuwe band en de andere wisselen.

Op 5 maart waren we in Naivasha en troffen daar de 2 studenten, kinderen van Loise,die ik al jaren sponsor. Mary is begonnen aan een nieuwe studie en James was eind maart klaar met stage en heeft zijn certificaat als kok behaald.

6 maart ben ik door gereisd naar Nakuru en later naar Baringo. Een andere student Loise kwam erachter dat ik in het land was en vroeg natuurlijk weer om geld. Het liep wat hoog op, ik heb haar rijbewijs betaald en gezegd dat dit het einde was. Echt een type die nooit genoeg heeft. Ze heeft haar diploma toerisme – haar rijbewijs en de computercursus gekregen, het wordt nu tijd dat ze op zoek gaat naar een baan.

Op maandagavond 9 maart moesten we in Kitale zijn, dus even 2 dagen rust bij Lake Baringo. Een heerlijk plaats om bij te komen.

Zondagmorgen vertrokken we daar en gingen op weg naar Eldoret. Omdat Joseph zijn familie vanwege de afstand niet zoveel ziet, had hij een afspraak met zijn zus Hyacinta die het hotel voor ons gereserveerd had. Niet het mooiste maar we hadden en dak boven ons hoofd en een goed bed. Maandag  naar Kitale maar eerst nog naar een zieke man een goede kennis van hem die een hersenbloeding gehad had. Hij sleept je overal mee naar toe.

Maandag 9 maart. Geboekt bij Kitale Club voor een week en zodoende waren we dinsdagmorgen 10 maart  klaar om naar de projecten te gaan. Joseph bleef in Kitale en ik ging met Barasa en Zipporah twee leden van de Foundation op pad met een auto van het Diocees. Eerste naar de Bisschop voor de financiën. Ik kwam hem al tegen bij de auto.. Daarna door naar  Mwitha  waar ze de lokalen aan het bouwen waren. Een teleurstelling, want volgens de berichten ging de bouw goed nu waren ze pas bezig met de fundering. Dat kwam omdat na de droogte in januari er enorm veel regen gevallen was en de gleuven van de fundering blank stonden. In plaats dat ze dat dan zeggen. Een goed gesprek met de aannemer Benjamin en hij beloofde dat de twee ] okalen in juli klaar zouden zijn. De leerlingen zaten nu buiten te werken en ook het staflokaal was onder de veranda.

Door naar Saboti. Er was een nieuwe directrice en adjunct, de adjunct was aanwezig maar wist van niets. De andere 2 waren vertrokken. Het zo schone water in oktober was nu helemaal vies en kon niet gebruikt worden. We hebben haar het project en alle berichten omtrent onze foundation gegeven en we gingen opzoek naar de gegevens over deze stagnatie. De pomp was gestolen! [Opm. red.: Gelukkig is deze weer terecht!]

Woensdag 11 maart eerst naar de bank en daarna naar Benon voor het tweede waterproject. Het zag er beter uit, al was er geen water op school. Bij het medisch centrum  waar de waterbron was hadden ze een tappunt gemaakt en reden brommers met tanken water voor de distributie. Er moest ook een toren komen en 2 tanks voor 10.000 liter water. Inmiddels was Wesley ook aangeschoven en zou zich inzetten voor Benon. Geduld, maar Barasa en Zipporah gaan de werkzaamheden in Saboti, uitzoeken. Al met al het staat nu stil en hopelijk gaan we snel weer verder.

 Joseph had de sportkleren van de Basisschool weggebracht naar de Dovenschool en Don Bosco, zodat ook de jeugd daar mee kon doen met wedstrijden in de sport. Het was in dank aanvaart. Ook liet hij zijn auto goed maken in Kitale bij zijn oude garage.

Donderdagmorgen 12 maart eerst naar de bank, weer wachten en Zipporah moest tekenen net als Joseph en Barasa.  We zouden ook nog Carlos en Naomi ontmoeten . Allerlei financiële zaken afgehandeld, wat in Kenia best wel veel rompslomp en een kwestie van geduld is.

Inmiddels was het middag en kreeg men honger. Maar weer eten besteld, en wat te drinken, het was warm. In de loop van de middag naar Naomi, alles ging eindelijk goed met haar, een certificaat als secretaresse en een baan per 1 mei. Daarna een gesprek met Carlos wat heel goed verliep.

Vrijdag 13 maart eerst naar de bank en ja hoor, de meeste financiële zaken waren netjes afgehandeld. De overige punten zouden ook direct worden opgepakt. Eindelijk dat was rond. Joseph was inmiddels weer naar Nairobi waar hij zondags voor moest gaan in de gevangenis. Hij gaat dan met een chauffeur die voor hem rijdt.

Deze vrijdag met Folkert naar Kaplamai,  eerst naar de technische school waar ik Hyacinter tegen kwam, een nieuwe studente. Zij was op de computercursus daar. Ik wilde graag Pieter Blomart zien en dat lukte. Wat een dapper kereltje. Sjongok zag Folkert zijn auto staan en kwam langs. De kerk ziet er goed uit en het socialhall  is vol met kleuters. Het naai-lokaal staat leeg. Er staan wel naaimachines maar er is verder niemand.  Ook geen priester ontmoet die was op safari. Wel liep de voorzitter van de Parochie daar rond en vroeg hem over het naai-lokaal, hij zou informeren. Folkert wilde niet verder dus moest Sammy nog even wachten, dat zouden Barasa en Zipporah op zich nemen.

Zaterdag 14 maart. In de loop van de ochtend naar Kisumu. Ik wilde nog graag langs Martha die gesponsord wordt door iemand uit Tuitjenhorn , maar dat was nogal omrijden dus daar had Folkert geen zin in.  Dus in de loop van de middag kwamen we in het Mill Hill house waar ik nogal een klein kamertje kreeg. Maar ik had genoeg aan een bed met bureautje kleine douche en WC. Even tot rust komen dacht ik. In het weekend werd er niet gekookt de dames waren er niet dus ging ik met Folkert naar Acasia een mooi plekje met uitzicht op de stad en het meer.

Zondag 15 maart H. Mis in de kapel samen met Folkert, verder was er niemand thuis. Koffie gedronken en Folkert ging naar huis. Tussen de middag wat fruit en tegen de avond kwam Folkert en gingen we eten bij het meer. Een eenvoudig restaurant waar je en grote Tilapia krijgt voor 3 euro. Emelda een student ging met ons mee.

Maandag  16 maart boeken voor de terugreis. KIsumu – Nairobi. Verder eindelijk tijd om even bij te komen. In de avond at ik bij Folkert, een broodje met soep.

Dinsdag 17 maart was het ook rustig. In de  avond begon het. Pietjan vertelde dat ik contact moest zoeken met de Ambassade i.v.m. het Carona virus en de gewenste terugvlucht. Ik kreeg ze niet te pakken dus dan maar een e–mailtje. Zij stuurde een e-mailtje terug en ik moest contact zoeken met de KLM.  Geen doorkomen aan dus regelde Edward vanuit Nederland het voor me. De reis van Kisumu Nairobi veranderde want ik moest zo snel mogelijk naar Nairobi zodat ik weg kon als er plaats was. Ik vloog donderdag naar Juja. Joseph haalde me van de Airport. Tot 4x toe en andere vliegticket die steeds weer gecanceld werd. Eindelijk op Zaterdagmorgen een week eerder dan gepland vloog ik in een bomvol toestel met Kenya Airways naar huis.

Al met al zal ik deze reis niet gauw vergeten.

 

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *