Vlak voor ik dit bericht zou gaan maken, ontvingen we het bericht dat één van de foundations die wij hebben aangeschreven een zeer grote donatie gaat doen. Zo groot dat wij nu het totaalbedrag voor dit jaar bijeen hebben en kunnen starten met de bouw van het gemeenschapshuis in Kiriita. Fantastisch natuurlijk! Wat zullen ze daar in Kiriita gelukkig mee zijn. En wij natuurlijk ook, want als je zo’n groot project start, hoop je dat het je lukt en dat ziet er nu wel naar uit.
at wil niet zeggen dat we het nu zonder uw hulp kunnen. Want dit krijgen we zeker niet ieder jaar. De rest zullen we dus op een andere manier bijeen moeten brengen. Zoals eerder gezegd zijn we druk bezig om acties te organiseren die daarbij moeten gaan helpen. Want alle kleintjes maken één grote,is al jaren ons motto. Maar af en toe zo’n groot bedrag is wel heel fijn!
Liesbeth zal eind november naar Kenia vertrekken. Nu zij geen voorzitter van de stichting meer is, gaat zij vooral om haar vrienden daar te ontmoeten. Na 25 jaar zijn dat er velen geworden. Zo gaat ze ongetwijfeld Pieter Blommert en zijn ouders bezoeken in Kaplamai. Het jochie zal nu een jaar of twaalf zijn en is naar mijn vader vernoemd. Ik was erbij toen hij gedoopt werd. Een bijzonder moment.
Maar het hele dorp Kaplamai ziet naar haar komst uit. Al die kleine Elizabethjes, met hun ouders en grootouders. Ze zullen haar al zingend en dansend ontvangen, dat weet ik nu al.Ze neemt twee koffers mee, eentje voor haarzelf en eentje gevuld met spullen. Toch is die tweede koffer alleen gevuld met spullen die niet in Kenia gekocht kunnen worden. Want we willen de economie daar vooral blijven sponsoren, al die kleine bedrijfjes van vrouwen die tweedehands kleding verkopen bijvoorbeeld. U hoeft uw kleding dus niet naar haar te brengen, ze koopt het daar. Ook schriften e.d. worden daar gekocht. Bij kleine zaakjes die op die manier iets van geld binnen willen krijgen. We geven ze een hengel om zelf de vis te vangen.
Maar naast al die vrienden zal ze op verzoek van ons ook enkele projecten bezoeken. Vooral om te bekijken of alles nog goed loopt en het lukt om “vissen te blijven vangen”, om het zo maar te zeggen.Deze bezoeken zorgen ervoor dat de ooit door ons gesponsorde projecten, mede betaald met uw
geld, blijven bestaan. Als stichting zijn we blij dat ze dat voor ons wil blijven doen. Niet in het tempo waarin ze dat de afgelopen 25 jaar heeft gedaan, maar dat hoeft ook niet meer.
Als het lukt gaat ze ook naar Kiriita en zullen we dus terug horen hoe blij de mensen daar zijn.
Een overzicht van onze projecten vindt u op de website en we zijn te volgen via Facebook en Instagram.
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!