Afgelopen zaterdag was de opening van de vernieuwde grote zaal van het Ahoj-gebouw. Het is werkelijk prachtig geworden. Wat een aanwinst voor het dorp. Vanaf deze plek een hartelijke felicitatie voor Jessie, Paul, hun medewerkers en het bestuur.
Dit dorpshuis is, zoals dorpshuizen overal, eigenlijk onmisbaar voor ons dorp. Waar het ooit ontstaan is vanuit de parochie is het nu wel echt van de hele gemeenschap. Er wordt gefeest, maar ook gerouwd. Wekelijks wordt er muziek gemaakt, maar ook gesport. Er zijn vergaderingen en natuurlijk kunnen we er heerlijk eten. Wij zelf maken als stichting al weer een paar jaar gebruik van de kookkunsten van Jessie en Paul tijdens de vastenactie. En het is altijd weer fijn om met hen samen te werken. Het is een plek waar iedereen zich welkom kan voelen.
Dat is precies wat wij ook bedoeld hebben met de bouw van het gemeenschaphuis in Kiriita. Ook daar is het de bedoeling dat mensen er samenkomen voor vergaderingen, cursussen en feesten. Ook de dokter kan er langskomen en de vrouwen gaan het exploiteren. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit gaat lukken. Nu het laatste bedrag is overgemaakt, kan het worden afgemaakt. En daar zijn ze al heel druk mee bezig. Ik ga zelf in februari kijken hoe het geworden is. Vijf jaar geleden was ik in Kenia met mijn moeder en broer, dus het wordt wel weer eens tijd dat ik mijn gezicht daar laat zien.
Toen ik meldde dat ik rond die tijd, samen met mijn man die kant op wil komen, werden ons al aan alle kanten slaapplaatsen aangeboden. Het is dan misschien wel de eerste keer dat ik zonder mijn moeder naar Kenia ga, dus het is fijn om te weten dat we welkom zijn. Zoals verteld gaat mijn moeder al in november richting Kaplamai. Zij is nu druk bezig om haar reis te plannen. Maar wie weet wil ze in februari wel weer mee. Tenslotte mist zij de mensen daar als ze thuis is en de mensen hier als ze daar is. Ik ga dan de diverse projecten langs, terwijl zij zich vermaakt met de vele vrienden en vriendinnen die zij ondertussen in Kenia heeft gemaakt.
Nel heeft weer mooie posters gemaakt voor bij de donatiehutjes in de kerk. We gaan daar bouwen ter nagedachtenis aan Greet en dat heeft ze prachtig op deze posters verwerkt.
Ondertussen heb ik vanuit de Vastenactie al weer de eerste vragen over de projectaanvraag beantwoord en in Kaplamai gevraagd om een foto voor de posters die zij drukken voor de vastenactie van 2025. En nu maar hopen dat de aanvraag gehonoreerd wordt. Ook andere aanvragen zullen komende maanden gedaan moeten worden om het bedrag van €12.000 bijeen te sparen. Verder hebben we een idee voor een actie op school. Toestemming van de directie is er, maar we moeten het nog even goed uitwerken. 0Vorig jaar hadden we nog een kerstactie met de kerstman en een kerstelf, maar helaas was het aantal deelnemers zo gering, dat we het dit jaar niet nog eens aandurven. Maar, dit soort minder geslaagde acties maken ons creatief, zullen we maar denken.
Tenslotte moet ik u allemaal nog groeten van Father Joseph. Hij belde mij vorige week. Hij is nog druk bezig met zijn herstel. Zijn benen doen nog niet wat hij graag wil en dus loopt hij met een rollator. Verder is zijn uithoudingsvermogen nog beperkt en zelfs bellen en kletsen kost hem moeite. Maar het was fijn hem weer te spreken.
Een overzicht van onze projecten vindt u op de website en we zijn te volgen via Facebook en Instagram. Via de website kunt u uw eventuele bijdrage ook gemakkelijk overmaken.
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!